gözlerimde altýn yaðmur kuþlarý cývýltýsý
yüreðim yerinden ha çýktý ha çýkacak
bu aralar
yorgunluðuma bir nefeslik kelebek sevinci giydirmek
çok iyi gelecekti
yada sevdiðimden böðürtlen reçeli tadýnda bir söz duymak
ama olmadý
baþaramadým yine
bir lokma mutluluk takýlý kaldý hüznün dikenli tellerine
ölümden beter gurbet mahpusluðu da cabasý
anadan , babadan yoksun ellerim kan revan içinde
daha fazla tüketmeden nefesimi
sýrtýma yükleyip bütün devþirmen anýlarý
krepon kaðýdýndan rengârenk çiçeklerle bezeyip ruhumun kanatlarýný
masumiyet denizinde yüzdürdüĝüm gemiler aþkýna
gitmeliyim
mesela
kumdan kaleler yapýp
içine hapsetmeliyim bedenimi
çocukluðumun gülüþünü yýkmadan âsi rüzgâr
en güzelinden gitmeliyim
ölüm haberimi sabahçý kahvesinin önünde sabahlayan
þiirlerimi çok seven o martýlar ulaþtýrmalý sevdiklerime
pöfüdük de mezarýmýn üzerindeki
mevsimsiz papatyalarý yaþatmalý aðlayan gözlerinle
ki gönlüm arkada kalmadan güpgüzel gitmeliyim...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.