bir sus payý kadar bekledim sonra iki sonra üç gelen giden yoktu gidenler ç’oktu aslýnda merhametli olan ellerimle kazýdým kazýdým kazýdým týrnaklarým en dibinden sökülene yýllar acýmasýzca geçene dek bütün renkleri ruhuma giydirmeyi baþardým ama ölmeyi baþaramadým hâlâ sonuçta topraða boyanan kadýndým sümbül aðacýna yuva yapan kumrularý saymazsak ne yurdum vardý ne de bekleyenim...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.