Varsın Ölelim

Parça parçayým,üstüm baþým daðýlmýþ
Saçlarým karýþmýþ
Bedenim denen þey lime lime
Sanki üstümden akýyor yere
Aklým çok bir bulanýk geceye karýþýyor
Duydum kendime itirazlarý ama nafile
Kalbimdeki dinlemiyor
Ah! Bir de çok bilmiþ çok kibirli
Sanarsýn tüm dünya onunla dönüyor
Evet diyor sanki havalara,arþa deðmiþ kafasý her an yere düþüp yuvarlanacak gibi
yükseklere bakýyor
Ben kendimi aciz hissederken yüreðim onurlu olduðunu sanýyor
Ah! Bir bilse dýþarýdan ne de zavallýyým deðersiz
Nerden bilecek onun gözü kibirle buðulu
Duygularý tamamen puslu
Nereden bilecek zavallý biri için ayakta durduðunu
Zavallým; kendini bir halt sanýyor
Aynaya baksa gördüðün þeye tiksinerek arkasýný döner
Lakin o bakmaya bile tenezzül etmiyor
Kalbim aklýmla hep bir savaþta
Sanki mantýklý olan kendisiymiþ gibi aklýmý da gücendiriyor
Bazen beni ölesiye güldürüyor
Bazense inadý aðlatýyor
Aklým diyor;
Yapma! Etme!
Bak þunun bi haline
Ne varmýþ halinde? Sevsin diyor
Sevmek güzeldir ama bak!
Onu öldürüyor
Kalbim hýrçýnlaþýp hýzla söze karýþýyor
Eðer varsa ucunda ölsün!
Ne güzeldir ki güzel olanýn uðruna diyor
Suskunuz...
Çýt bile çýkmýyor
Belki de ölmek varsa ölürüz diyip kabulleniyoruz aklýmla
Huzur varsa sonunda varsýn ölelim yoksa bu kalple yaþanýlmaz diyoruz
Huysuz, aksi
Bir o kadar rezil
Kabul ediyoruz iyi, kötü ne varsa
Varsýn ölelim...


Sosyal Medyada Paylaşın: