Eskiden sular akar insanlar hep bakardý!
Köylüm bulduðu yere, ekerdi arpa, buðday!
Çiftçinin karnýný yar, kýrk bu yýlcýk çýkardý!
Susuz verim alanýn, vay haline, vay ki vay…
Karasabaný attýk, traktörler yoruldu!
Toprak ekipmanlarý, tarlalara kuruldu!
Boþa giden sulara, artýk bir gem vuruldu!
Otlarý doðramaya, verildi artýk vanvay…
Varlýklý bir kaçýnýn güldü asýk suratý!
Güçleri yetmeyenler, geçemedi sýratý!
Fukara köylümüzün, bozuldu tüm sureti!
Devlet desteði kesti, dedi; kazancýna say…
Yoksul köylü traktör lastiðine kul oldu!
Enflasyon büktü onu, az parasý pul oldu!
Mazot baþýný yedi, gözyaþlarý sel oldu!
Þimdi düþmesin diye, söylüyorlar hep taytay!
Öküzle tarla sürmek, elbet çok eskidendi!
Traktörler çýkýnca, sabana eski dendi!
Þimdilerdeyse mazot, çiftçiyi eskitendi!
Köylüm þimdi oynuyor, þinanay da þinanay!
Bunca cahil bir erki, köylüm buldu getirdi!
Kendi ak oylarýyla, ak alnýný batýrdý!
Öküzler öldü artýk, ortaklýðý bitirdi!
Attýlar meydanlarda, baþlarýna paket çay…
Karaman-2023/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
RESÝM: Atatürk, Gazi Orman Çiftliðinde.
10. Temmuz. 1929 Ankara- Ýlk Traktörle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.