yapayalnýz kalmýþsýn hayat sana vurunca
okula gittiðinde yalnýzlýða varýnca
elinden alýnanlar birer oyuncak gibi
çocukluk zamanýnýn görünmeseydi dibi
akrabanýn ilgisi hiçbir zaman yetmiyor
annesiz ve babasýz günler güzel bitmiyor
hiç yalnýzlýk görmemiþ, sana akýl satýyor
annesinin yanýnda bebek gibi yatýyor
gözlerinde yaþýn yok sanki kalbin bir taþtan
bahtýn sana gülmemiþ evvelinden en baþtan
kimse acýmaz sana gerçekleri görmeden
kimsesizlik içine yuvarlanýp girmeden
bir avuç çocukluðu koysalar avucuna
taksalar uçurtmayý parmaðýnýn ucuna
Müjgân Akyüz Dündar