hoyrat bir akþam üstü içimden taþar hüzün
ayrýlýk son dizedir, bittiði anda sözün
yolum yoldan kayboldu mânasýz kalýyor gün
dikenli yokuþlardan çýkýp çýkýp indikçe
þiire gömüldükçe aðýrlýk verdi sözler
þu tepede yatýyor, seninle benim izler
kekikleri toplardýk, sevinç içinde bizler
göðsümde ay tutuldu, gam kasvet edindikçe
gönlümde bir kuraklýk, sana duyduðum hasret
hakikatle dertleþtim, el âlem etti hayret
acýmasýz hayatta göstersek bile gayret
yok oluyor emekler, biz bizle didindikçe
düþlerinden gittim mi? diye kaç kere sordun
cevabý biliyordun, beni boþuna yordun
sana güneþ demiþtim, güneþ dedikçe kýrdýn
umut salýncaðým var, sen ki ona bindikçe
Müjgân Akyüz Dündar