Bir Garip Hüzün
A.Yaþaroðlu`na
kendi kefenini dokumanýn hüznüyle
tüm beklediklerini unutmuþ olmanýn derdiyle aðýr.
umarsýz ve uzak gözlerle baktýn
dalgalarda köpükler söndü
yýldýzlar bulutlara gizlendi
ve hiç duymadýðým sesler
çýnlayarak gecenin karanlýðýnda
aramýzdaki uçurumlarý çalkalayarak
gelip kapýlara yerleþti.
yollar uzadý
renkler ve kokular yüklenip her geldiðimde
senin ahýný çoðalttýk o gizli evde
sustuk ve çýlgýn köþeler bulduk gözlerimizi köreltmek için
tapýnaklar ikiyüzlü çýðlýklar atarak
sana ait küfürler edinmemi saðladý
kepenkli ve demir parmaklý pencereler
sessiz yangýn yerlerine götürdü bizi
kalabalýða baðlýlýk yeminleri ettik
sen uygun adým marþ aðýtlar yaktýn
ben kum ve su taþýdým yüreklerimizdeki ateþi söndürmek için
küflü bir gelinliðe takýldý adýn
eski sevinçlerden medet umarak
sen hep sisli bir yalnýzlýða alýþtýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.