Hasret, Gül ve Yalnızlığa dair

Kazýdým kör bir jilet ile göðsümdeki
tecrübelerimi Ne varsa yaþanýlan
Geriye kalan bir beden
çýrýlçýplak Öyle utangaç, çelimsiz
Kazýdým alnýmýn orta yerine
alfabeden kendime özel seçtiðim harfleri
Öyle maðrur, gurulu bir duruþu var ki alnýmýn
Örttü kanayan yaralarýmdan sarkan acýlarý
Bir varmýþ bir yokmuþ oldu tüm insanlar
Ecelin cebi yok kefeni diken çok
Ýçimden ne alabilirsem
onu alacaðým yanýma
Birde alnýma yazdýðým harflerimi

Ne çok özlem birikmiþ
Ne çok hasretim var türküye görümce
Yutkundukça yýrtýlýyor boðazým
Elim ayaðým kelepçe
Ne çok baðlanmýþým
Ne çok aldanmýþým
Kalbimde yaralý bir iz
Sana dair hatýralar
Bakýp bakýp aldanmýþým
Býrakýp gitmelerine alýþmaya çalýþýrken
Býrakýp gider olmuþum hayatý
Ne çok türküm var bu gece hayata yoldaþ

Küçük küçük parçalar koparmýþým
senden habersiz
Her gün bir baþka iz kalmýþ
elimde sana dair
Onlarda olmasa ne çok çýldýrabilirmiþim bu gece
Kestim bileklerimi iþte
akýyorum hayatýn ýrmaðýna sessizce
Ne çok taþýyacak yüküm varmýþ
Ne çok insanmýþýz
Ne çok sanmýþýz kendimizi
Hiçbir þeymiþiz oysa
Ne çok yanýltmýþýz birbirimizi
Tecrübelerimin faydasý yok kendimden baþkasýna
Usandým hayatýn yükünü sarmalayýp taþýmaya
Bende beni yaþatýn ne olur
Bana beni anlatsýn birisi
Ne çok hasretim var sana bu gece
Sosyal Medyada Paylaşın: