MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dokuduğum yalnızlıklar, Dokunduğum gerçekler
ozanozgur

Dokuduğum yalnızlıklar, Dokunduğum gerçekler



I -
Uzamýþ, tükenmemiþ gönül sarkacý bu
avuçlayarak soluduðum güz þarkýsý
içselleþmemiþ yaþam aðrýsý
tuzaklarýnda yitikleþtiðim
intermedya sansar bir durumdur aslý sorulur
bir gerçeðin gerçekleþme oraný kaç gerçekliktir.
uçkuruma dolanmadan yürümeyi öðrendiðim gün
ezdiðim papatyalardan sakýnarak açýyorum
kanatlanmasý bundan gözlerimin
bu lanet, bu ihanete düþkünlük bu zemheri bu
toprak imansýz, daþý olmayan vatan
kýrýk duvar yýkýk sur
incelsin artýk gözümdeki ser aklýmdaki fer
yaðmurlarým tükensin
dokuduðum yalnýzlýkta boðulduðum yeter
bu gerçek kime gerçekleþecek kapýsýdýr þansýn

II -
Besledikçe doymayan korkular
sündükçe uzayan kompleksler
bitip bitirmeyen yalnýzlýklar var
çatýsýz ev
üþüyen kuþ
aðlayan yürek
çökerten gündemler var
haným aç camý bak eskici geldi
eski dostluklar, acýtan yaralar
kin nefret savaþlar alýrým
her eve bir þair gerek artýk
eskiler alýr þiir satarým.

III -
bu kibir þu ego o doymayan gövermiþ
meleklere gebe yüz
anlaþýlamayan hicran
aðlayan çocuk
doðmayan gün
kavuþamadýklarýmýz anlamsýz
yitirdiklerimiz deðersiz ise eðer
bu hayatý yaþamak neye deðer

IV -
kan ve barut kokusu
yiten kol
kesik baþ
aðlayan çocuk uðultusu
doðan güne bakan yüzün
aynasýnda yansýmasý
gerçekliði þansýn
bahtý insanýn
kalesi saðlamlarýn diyarbekiri
ince saz kalýn sýrt
yýrtýk aba
savunulasý onur
güdülesi aþk
geberesi medyanýn
ünlenmiþ yüzü
aðlayan baþ
kýrýlan kol
savrulan bacak
çekilen acý fýrtýnasý
dokunduðum gerçeklerin
içleracýsý haritasý
seyrime sefer çoktur ancak
katlime ferman okunur.

V -
Akredite hesap gibidir þiir dibi delinir
kýrýk dökük yabani bir yüzdür umarsýzca taþýdýðým
bu hoyrat savurganlýk, yýldýrasýya hýrpalama
eskiye dönük baþ aðrýlarý son kez ve dahil olana
nidasýz bir ünlemdir aþkým son kerteye çýkartýlan
verenlerin hürmetine aþikar bir çözüm sunmak keþke
keþke yatan bir yaným olsa bu aykýrýlýk, durumsuz oturum

VI -
kendine yenilmiþ ozan
kurak savruk çöl
ýssýz orman kuru dal
bahara erecekse eðer

VII -
Nihayete ermiþ gülen bir yüzüm bile yok
uykusuz korkusuz beter bir þey var sýrtýmý kasýp duran
kime sulh çubuðu seçemediklerim
göverip düþmüþüm
aklýma yatýyorum her gece gün baþlarýnda
gökdelen bir þey var aklýmda gül ile bezenmiþ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.