Ay'ten ile Monolog

Ben zaten içmiþim.
Dýþým bana sonradan giydirilmiþ
Gün geceye döner
Ben sana dönerim Ay’ ten

…

Çeþmede sessiz bir bekleyiþin ortasýndayým
Bilmem kaçýnýcý otobüs geçti sen geçmedin
Bekle gelirim derdin
Ben bekledim …
Uzun siyah püskül saçlý bir kýz indi otobüsten Ay’ ten
Sýrt çantasý vardý, elleri yaralý, gözleri kandý.
Acýyla tutunarak kapýya sessizce aktý duraða
Beni görmesi þaþýrtmadý nedensizce oturdu yanýma
Merhaba dedi merhaba ey bekleyen adam
Ay’ ten gelmeyecek biliyorsun dedi
Ay’ teni tanýyordu, beni görüyordu
Gözleri kandý elleri deniz
Bu uzun yaz akþamlarýnda Ay teni beklemek güzeldi
Ay’ ten bende çok özeldi
Biliyorum dedim
Biliyorum gelmeyecek
Ellerin ne çok deniz, gözlerin ne çok kan, kanda yakamoz
Uzun siyah püskül saçlý kýz baktý uzaklardan bakar gibi
Sesi çok eski bir þarkýnýn melodisi gibi
Nihavent makamýnda söylenen
Ay’ teni beklemek boþuna
O çok uzaklarda esrik bir þiirin ilk mýsrasýnda dedi
Çantasýný açtý içinden yaralý hayatlar, uzun kýsa kesik saçlar
Özlem, elem, keder saçýldý
Siyah bir kitap düþtü yere
Altýn varak yaldýzlý boya ile iri puntolarla yazýlmýþ
Kitabýn kapaðýnýn tam orta yerine BEKLE basýlmýþ
Çýkarýp çantasýndan bir kasýmpatýný bana uzattý
Gözleri kandý damladý, elleri denizdi kokusu sindi
Ne çok güzel bir kasýmpatý; kan, deniz, yakamoz, Ay’ ten

Hayat geçmiþi ifade eder gelecekten yük taþýmaz sýrtýnda
Ömür içindeki küçük devinimlerdir
Yaþam hayatý besler günbegün ömrümüzü tüketerek.
Ben zaten içmiþim
Dýþým bana sonradan giydirilmiþ
Saat 20.00 Ay ten gelmedi sen geçtin
Benzin solmuþ, gözlerin nemli sola yaslanmýþsýn baþýn camda
Uzaklara çok uzaklara bakarak geçtin
Ben gördüm hususideydin sessizdin
Ne çok yalnýz ne çok içtin
Baðýra çaðýra geçdin sessiz haykýrýþlarla
Senden sonra titredi hayat
Resmi hizmete mahsustur yanaþtý duraða
Kaskatý bir Ankarasýzlýk indi
Sertçe çarpýp kapýyý baktý uzun siyah püskül saçlý kýza
Beni görmüyordu neþesi yoktu ölüyordu
Püskül saçlý kýz toplayýp çantasýný attý sýrtýna
Bana bekleme dedi bekleme
Anlamsýz bir bekleyiþ deðil ki bu
Saydým sýkýlmadan 32. otobüstü duraða yanaþan
Ýçinden resmi giyimli gayri resmi bir zat indi
Ýndi gözlerim ellerime
Ellerim ayak uçlarýmda
Durakta oynayan çocuklar selam durdu resim giyimli gayri resmi zatý görerek
Zatý muhterem pek bi sevdi çocuklarý 1 – 2 geveleyerek
Bu senin kardeþin mi dedi
Evet dedim ben bana seslenilmiþ zannedilen
Evet bu çocuklar benim kardeþim
Hiroþimda yananlarda kardeþimdi
Ýrkildi yalýn gecenin koynunda upuzun duran
Yanaþan ilk otobüs ile uzaklaþtý duraktan

Ben zaten hep içelermiþim
Bilenler anlattý bilmezdim
Ýçimi dýþýmý bir bir koyup ortaya
Keskin laciverdin dipsiz bahçesinde
Yeni doðan bebekler gibi haykýrdým
Ay’ ten sen yoksun zaten
Bilirim gelmezsin
Ben de yokum
Bomboþtur Gaziantep þehri bu gece
Bir çöplükte buldular leþini
Barlar sokaðýnda itilmiþ köþe baþýnda
Gazeteler ile sarmalamýþlar seni resmini gördüm
Ýþte ben o an öldüm Ay’ten
Sen ne çabuk kýydýn bana
Bak bekliyorum hala
Altýn vuruþ dediler
Acý çekmemiþ damar kalmamýþ ki
kanayacak yarasý çok ama yakamozlar sarmýþ yaralarýný
Ay’ ten sen bana nasýl kýydýn
Ben ipince upuzun fýrtýnalý bir daldým
Uykumda yürür, susunca aðlardým
Neþeme hüzün olurdu martýlar
Neþeme keder yaðar þimdi
Ýçtikçe kendimi içerim
Ben bu ömrü kime nasýl nerde tüketirim
Ay’ ten Sen yoksun zaten
Ben þimdi kimi nerde nasýl beklerim.




Ben zaten içmiþim
Dýþým bana sonradan giydirilmiþ
Gün geceye döner
Ben sana dönerim Ay’ ten
Sonra söylerimlerle geçiþtirdim hayatý ne varsa yaþanacak
Atýp çýkmalý son kadehini insan duvara
Býrakmayý bilmeli baþlayabilmek için
Her dem ahuzar
gülen aðlayan yaralarýmýz var durmadan kanayan
döner dururum sana doðru
Ben þimdi kimi nerde nasýl beklerim.
Sosyal Medyada Paylaşın: