İşçiler İşçiler
Bismillahirrahmanirrahim
Ýþçiler Ýþçiler
I
Ýþçiler beyaz maviydi fabrikalarda
Hafta içi sekiz buçuk, on sekiz buçuk ya da vardiya
Liseden terk gençler buralarda bölük börçük
Ustabaþý dediðinden çýkýlmaz; daima çarklar dönecek!
Ne yaparsýn ekmek yaðlý
Elbisen kirli, yüzün kapkara, mavi iþçisin
Ahmet boyahanede yüzü, her tarafý bembeyaz
Kibritsen deðiþen bir þey olmaz
Sadece yanmak için varsýn
II
Tiþörtü yaðlý iþçiler, insan olur iþçi servisinde
Evde bir tas yemek iþte yetiyordu yaþamak
Üst kat beyaz boyadan; içinde gýcýr gýcýr elbiseler
Yazýn sýcaðýnda alevdi iþçiler; terden ýslak ýslak
Mavilere klima, vantilatör!
Üst kat neden duymuyor?
III
Oysa patronun odasý yazýn rüzgârdan, kýþýn güneþtendi
Beyaz maviydik burada; insan sokaktaki adýmýzdý
Maaþ yatýnca belki hoplayacaktýk sevincimizden
Bakma bize, boðazdan baðlý zincirimiz patrona;
Ýþte bunlar bitirdi bizi; beyaz giyip mavi öldüren
Hep kapitalizm, sömürü ve vahþi yýrtýcý para!
Yirmi dört saat durmayan çark kanýmýzý içti;
Ölünce... Ölünce ve ölünce baþladý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.