NE OLUR BU ÇOCUK?

Bir çocuða rastladým,
Yalnýz, sessiz, geziyor.
Haline bakakaldým,
Ne gülüyor, ne aðlýyor…

Büyük þehir burasý,
Baþýnda yýrtýk þapkasý,
Yaþ dokuz on arasý,
Ýþte gönül yarasý…

Biraz koþtu önümde,
Durdu bir ev köþesinde,
Elleri hep cebinde,
Oturdu bir taþ üstüne.

Belki kimsesi yoktur,
Belli ki çok yoksuldur,
Gördüðüm çocuklardan,
Bu bambaþka çocuktur.

Çalar, bir hýrsýz olur,
Vurur, bir katil olur,
“Aðaç yaþken eðilir.”
Okur, Eþrefî olur,

EKREM GÜRER (1982 ÝSTANBUL)

Sosyal Medyada Paylaşın: