Geceleri Uyumayan Adam

geceleri uyumayan bir adamým artýk
evreni ve tüm bilinmezliði kalbimde taþýyorum
saf öpücüklerle uðurladým gündüzü
geriye bir çöl kaldý uzayýp giden
tutkularýn çeþmesindeyim
ýslanan gizemli yollarýmla
þafaðýn izlerini ilk böyle gördüm
ilk böyle yok oldum ve böyle var oldum


geceleri uyumayan bir adamým artýk
penceremi kýramýyor kalabalýk sesleri
yýldýzlarý misafir edebiliyorum odama
hepsi sýðmasa da...
salývermiþ kendisini sokak lambasý
ninniler söyleyerek karanlýk kaldýrýmlara
beþiði olmayan minnacýk oðlanýn sesini duyarým
ilk böyle çýplak sesleri duydum
daha önce duymadýðým
Bir ýþýk çamý dar boþluðun içinde


geceleri uyumayan bir adamým artýk
ay ýþýðý baharýn güneyinde
kuzeye gelecek bekliyorum
tüm mevsimsizliðiyle
Karanlýk, yaralý bir yarasa kadar uzak
tenimin içi kadar yakýn
ilk böyle arafta kaldým ben


geceleri uyumayan bir adamým artýk
umut çatýlarý kuruyorum gökyüzüne
içinde eðrelti çiçeði filizlenerek
zehrini damýtýrýr
þiirimin tahta kulübesine
ilk böyle içim kan aðladý
bir hýçkýrýr kadar tatlý


Sosyal Medyada Paylaşın: