DİYECEKLER Kİ
Aðladý sýzladý periþan oldu
Saçlarýný tel tel yoldu da gitti
Sevdadan tükendi bir viran oldu
Gözüne bakmadan soldu da gitti
Ümitle bekledi hayaller kurdu
Hasret, yüreðine hançerin vurdu
Gözünden yaþlarý akýttý durdu
Ýçine atmadan sildi de gitti
Sinesi her vakit yanýyor idi
Giderken dilinde adýn var idi
Gönlü bu sevdadan bahtiyar idi
Çektiði çileye güldü de gitti.
Yaðmurla ýslandý, güneþle yandý
Naza, intizara, hasrete kandý
Bunca ýstýraba çok zor dayandý
Elini tutmadan öldü de gitti
Yýllarý aylarý günleri saymýþ
O da sevmiþ, seni kalbine koymuþ
Yazýlmýþ çizilmiþ olacak buymuþ
Kaderi böyleymiþ bildi de gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim Dügencili Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.