Ben en çok seni sevdim... Gökyüzünün duru mavisini de, Denizlerin coþkun dalgalarýný da sevdim, Ýlkbaharýn yaðmur kokan havasýný, Sonbaharda bakýr rengi yapraklardaki hüznü de sevdim. Güneþin can katan sýcaklýðýný, Karýn bembeyaz saflýðýný, Tüm çiçekleri, kuþlarý sevdim. Þiirleri sevdim, þarkýlarý sevdim. Yýllar sonra yeniden yaþamý sevdim. Fakat tüm bunlarý Hep sende sevdim, seninle sevdim. Çünki ben, en çok seni sevdim.
Sevdiðim her þey, sende bütünleþmiþti, Saf yüreðim, seni böyle hayâl etmiþti. Sonra sen, gerçekleri koyuverdin önüme, Üzüldüm, çünki gerçekler, düþlerimi delmiþti... Geç anladým; Sevgim, yüreðine bir numara büyük gelmiþti.
(2008) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.