LÂL

Kalemsiz bir þairim, dilim lâl, gözüm âmâ,
Yüreðimde kýrýklar, ömrümde bin bir yama...

Söylenmemiþ duygular çýrpýnýrken içimde,
Mýsralar sýralanmýþ kuralsýz bir biçimde...

Kelimeler anlamsýz bir þeyler anlatýyor,
Kader silgisi gelip, perdeyi kapatýyor....

Yine mi diyor kelâm, yine mi zindandayým?
Gecesi gündüzden çok, farklý bir zamandayým...

Öyle kýsýk ki sesler, istesem de duyamam,
Herþey karmakarýþýk bir düzene koyamam...

Bir sedâ bekliyorum, inletsin yeri, göðü,
Haykýrsýn yüreðime: Çok oldun, artýk büyü...

Lâkin büyümek aðýr geliyor benliðime,
Seviyorum yalnýzlýk dökmeyi önlüðüme...

Ben kendimi, kendimin içine hapsetmiþim,
Beni, bende unutup, baþka yöne gitmiþim...

Yorgun kalbimde söz yok, her hücrem sükût eder,
Her cümlenin baþýnda ve sonunda var keder...

Kilit vurmuþ yüreðim kapýlara içerden,
Ne istersin ey hayat, þu ölümlü göçerden...

21/7/2023

Nuriye Akyol (Hicranî)

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: