gece pencerelere yaklaþan gölgeye düþler usulca býrakýr güzelliðini sular kýrmýzý bir çiçektir yol üstü aynalarýn ezber özlemine ýrmaklarýn aðzýný çeviren tay bedenine kalkan aðaçlar yalnýzlýðýn örtüsü her bakýþým kocaman susma biçimi ayaklarýmda kül zaman üþüyen hüzünlerin kýyý korkularýyla toplar en soylu sessizliði..
Issýzlýðýn ocaðýna inen yýldýzlar buðulu bahçe dilimde ýþýyan yorgunluðun kiraz çiçekleri bir yerdeyim gökyüzü ve içini çeken denizle haykýrýyorum boþluðu ki, sonsuzluðun güneþle gevrediði sözcük lekesi göðsüm tüm renklerin ayaklanmaya hazýr savrukluðu içim
Þimdi tüller aðýr pencereler karanlýk bir mavi suskunluðun yaðmur sýzdaran gecesine nerede kalmýþtýk gelirken düþürdüðüm kelimeleri hatýrlýyorum çoðalmasýn diye ötekiler sakladýðým kýyametler
Biliyorum, rüzgarýn ellerinde hiçbir þey yok soluk bir ay’dan baþka
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.