UMUDUN ADI KADIN (56)
Baðnaz” gericilerin,
Entel “Bana ne!” cilerin,
yancý-yalancý
“Bana-gelene-kadar”cý,
talandan-yardakçýlýktan
çanak tutmaktan
çýkar umanlarýn,
bu vurdum-duymaz,
bu utanmaz
bu asalak yaratýklarýn
yüzlerinde bu tokat
iyi þaklayacak!
Ben bunu;
uygarca baþlatýlan bir kurtuluþ yolu,
ezilen-aþþaðýlanan,
haklarý elinden alýnan
kadýnlarýn
büyük bir baþarýsý olarak görüyorum
ve Filelerin Sultanlarý’ný öncü olarak övüyorum.
Bu kývýlcým;
Ateþi tüm gericileri yakacak bir hýncýn,
baþarýlý bir baþkaldýrýnýn
baþlangýcý olacaðýný da biliyorum.
19 Mayus 1919’da
Ata’m ayaðýný Samsun’a bastýðýnda;
Anadolu;
Aynen böyle gericiler ile dolu,
aynen böyle kimliði belirsiz köle yaratýklar,
aynen böyle dinciler-cemaatler-tarikatlar,
aynen böyle cüppe-sarýk-sakal-býyýk,
aynen böyle din-ahlak-halife-padiþahlýk
baskýsý altýndaydý
ve yobaz kafalarda.
aynen böyle örümcek aðlý
“MANDA ALTINDA YAÞAMAK” düþüncesi vardý.(*)
Bugün ise Türkiye
ayný ülke;(**)
Ak Saraylar da yaþayan
ayný “Boðazdaki Hasta Adam”,
3 milyon “Sýðýnmacý” istilasý
-iþgal kelimesinin arapçasý-
2 milyon Dolar’la sattýðýmýz kimlik,
-kendimize bu kadar mý düþman idik?-
hazine tam-takýr,
-biri Arap Dolar’larýna bakýr-
yine Sevr Masasý’na oturduk,
yine Lozan’da kazandýklarýmýzý unuttuk!”
Derken...
Ata’mýz
yeniden
Samsun’a çýktý,
Filelerin Sultanlarý’mýz
baþlattý yine;
“Türküm, doruyum, çalýþkaným, kadýným!” dedirtmeye.”
(*) “Manda yada Himaye altýnda olmak“ kavramlarý; Kendisini yönetemeyecek durumda olan devletlerin güçlü bir hale gelinceye kadar baþka devletlerin yönetimi altýna girmek olarak tanýmlanmaktadýr.
(**) Lütfen, ayný konuyu iþleyen UMUDUN ADI KADIN (55) þiirimi okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.