UMUDUN ADI KADIN (57)

Bu þiir
“Bilinçli yada bilinçsiz” bir kadýn olana,
kendi çýkarý için sömüren kadýný,
karar veren onun adýna
ve de Kadýn Düþmalarý
içindir!

Ülkede kadýn
erkeðe köle olmuþsa,
fidan iken gencecik bir dalýn
geliþme þansý elinden alýnmýþsa,
özgürce yaþamasý, eþit bir insan olmasý
bilinçli olarak kýsýtlanmýþsa...
Bu þiir;
Ezilen, dövülen, hor görülüp, sövülen
biz kadýnlara aittir.

Ben ne kadýným-nede erkek,
-ilkin uygar bir insan olmam gerek-
ama “Güdülen Sürüdeki biri” de deðilim,
sadece düþünen ve eleþtiren bir þiirim.

Kadýný yapmýþýz köle,
göz göre-göre gidiyoruz ölüme;
Bize ülkemdekiler yetmedi,
buna birde dýþarýdan gelen
“Sýðýnmacý” denen dinciler eklendi.
Anla beni artýk mir’im,
çünki ben “Din ve Cinsiyet gözetmeyen”
uygar bir þiirim!

Bu Laik Türkiye Cumhuriyeti’ne,
bu uygar ve adil Halk Demokrasi‘ne
karþý yapýlmýþ bir terörist akýmdýr,
uymazsak, uyumazsak bunlarýn sonu yakýndýr.
Bil ki biz
100 yýllýk Devrimci bir Demokrasi’nin þiiriyiz.

Doðruyu-yanlýþlan
iyiyi- kötüden ayýrabilen
-yani düþünen ve ileriyi görebilen-
insan;
Yýlmaz doðruya ulaþmaktan,
korkmaz kendisi olmaktan,
kaybedeceðini bile-bile,
savaþýlýr ölümüne,
bilirsin!
Çünki sen
görmemezlikten gelen,
vurdum-duymaz birinin
þiiri deðisin.

Sosyal Medyada Paylaşın: