DEYİŞ

Ýçer içer bulanýr, derin derin yol alýr,
Bulanýk suda balýk, yolu bulamaz kalýr.

Aðacýn kökü yerde, gövdesi boyu gökte,
Aziz sayýlýr insan, yaþatýrsa yürekte.

Meydana gelir yiðit, döne döne eþ arar,
Bayrak olur yüreði, en yüksek tepe arar.

Çiçek açýlýr renk renk, bülbül olur güle denk,
Verir kokusuyla þevk, okþar ruhu bu âhenk.

Dost söyler doðru sözü, sözüdür onun özü,
Akýl verilmiþtir tut, baksýn diye de gözü...

Dost diye sarýlýrsýn, tok iken aç kalýrsýn,
Atlý giderken yaya, yarý yolda kalýrsýn.

Rahmettir yaðan yaðmur, düþtüðü yer canlanýr,
Güneþ doðar üstüne, Eþrefî de nûrlanýr.

EKREM GÜRER (1985 ÝSTANBUL)

Sosyal Medyada Paylaşın: