Evimin yolunu mu unutttun! Evimizin... Sana bunu söylemek aklýma gelmezdi. Ev ayný, Yol da ayný yol; Hiç birþey deðiþmedi bu sensiz sürede. Susuyorsun diye sormuyorum. Belki konuþuyorum diye susuyorsun. Demek unuttun evimizin yolunu! Hadi unuttun da hatýrlamak da mý istemiyorsun? Dur!ozaman konuþayým: Ama bak bu soru deðil. Evimizin yolu; "Birgece bir güzelin kollarýnda Ve yine o gece beni taa Ay’a çýkartan, Gözlerine bakýnca Orada duran küçük ay parçasýnda beni saklayan O aþkýmýn delisiyle birlikte Yürüdüðümüz dere kenarlarýndaki rengarenk çiçekler öyle güzeldiki, Hele ayaðýmýz kayýpta suya düþtüðümüz o an: Nasýlda ýslak bakýyordu gözleri... Nefes sesiyle beni yüreklendiren o, Nefes alamayacak kadar savunmasýz, Heyecanlý ben. Susarak konuþmuþtuk adeta. Ama nekadar anlasak da birbirimizi Yoruyordu anlayamadýklarýmýz, Sarýlamayan yanlarýmýz... Tam ölüyorum derken; Bir nefes verdi bana, Islak bir nefes býraktý dudaklarýma. O an hayatýn nekadar güzel olduðunu düþünüp; Sýký sýký sarýlmýþtým. Hayat yaný baþýmda, Kollarýmýn arasýndaymýþ: Üzeri yemyeþil çimen lekesi, Saçlarý yarý ýslak, yarý kuru bir hayat. Ben onu öyle yemyeþil, Okþayýnca yumuþacýk saçlarýyla sevdim. Bukadarý yeter sanýrým! Bundan sonrasý bizim için , bize özel..." Hatýrladýn mý evimizin yolunu? Ve bu sana son sorumdu! Hadi gel yine oraya Hadi gel Budefa kurulanmak yok ama... Diyene bak! Ben çoktan geldim bile, Sense evimizde. Sesini duyup, Bir de bunlarý hatýrlamak ne demek; Hele bir de yaþatýnca yine bunlarý! Durur muyum sandýn! Geldim çoktan yemyeþilim. Bieþey daha; Budafe ay gözlerimde, Sen göktesin. Bir parça Ay’dýn, þimdi Dünyamsýn Hadi in artýk gönlüme... Sosyal Medyada Paylaşın:
cankat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.