Deniz nekadar ýslanýrki
biz olmasak
ellerimiz, saçlarýmýz
hele gözlerimiz olmasa...
denizdik biz
þehir
bir memleket...
ellerimiz vardý; güneþte çarpacak kadar çýlgýn bir kalbin
en kuraðýnda yaþamaya cesaretindeki aþký tutacak.
tuttukça kaçmaya kabiliyetli...
güneþin kuraðýnda ýslanýr insan;
denizin ýslanmaz örtüsü þahane bir aþk öyküsü.
üstünde yürüdük... yürüdük.
sadece rüya görmeyi düþledik.
mükemmel olacak bir ihtimalden
sonsuz sonuçlar çýkardýk.
aþký birlikte yaþamak muhakkaksa
aþký hiç yaþamadýk biz.
biz ayrý gayrý yerlerde silerken denizin örtüsünü
nem tutar güneþ ter atar.
terler de deðmez teri tenine denizin.
biz olmasak
ellerimiz,saçlarýmýz
hele gözlerimiz olmasa
deniz nekadar ýslanýrki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.