Ne ara geldik bu, kör cehalete!
Vataný korumak hýyanet oldu!
Hulusi kalp ile inanýyorduk;
Dine fesat sokan, diyanet oldu…
Mushaf’ý döktüler hep magazine!
Elde varken Kur’an gibi hazine!
Çocuk nikâh yaþý, kaldý izine!
Ýslam yobazlara emanet oldu…
Huriyle bozmuþlar kafayý, derken;
Firdevs bahçesinde tesnim içerken!
Cehennem küffara, hazýrlanýrken!
Bu dünya onlara, bir cennet oldu…
Ýrfan çeþmesinden su içmeyene!
Türkün bahçesinden hiç geçmeyene!
Belden aþaðýdan vazgeçmeyene!
Sabilerle evlenmek ilk sünnet oldu…
Haham kisvesini, zevkle giyerken!
Dedik geç deðil mi, dediler erken!
Van minit diyerek hava atarken!
Yahudi kendine, tam minnet oldu…
Þýhlardan alýnca tüm ilhamlarý!
Her gün nezarette, din adamlarý!
Zinadan kapmýþlar, hepsi damlarý!
Hünerleri dine, ihanet oldu…
Millet býrakýnca elden tedbiri;
Kabardý ya birden, lanetin kibri!
Rahat yaþamayý pek sevdi biri!
Sonunda adalet, dalalet oldu…
Karaman-2023/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Ýhanetin bini vardýr vatana
Hakaret ediyor yerde yatana
Saygý duyar ülkesini satana
Konu günden güne vahamet oldu...........................................Suat Zobu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.