BİR DAMLA RAHMET
ve bendeniz yine bir gece yarýsý elimde kalemim tutuþurken kaðýtlar,
yeni aðýtlar söylüyorum yerlere göklere..
Eyyy yücelerden yüce sevda! Nerdesin?
O aklýmý kaybettiðim yerde fikrimdesin.
Fikrim alaca gecelerde mavileri bulduðum
soluðunda þiirler yaktýðým cigaramýn..
aðlayamýyorum
bilirim gelse bir damla yaþ nehirleri kana boyanacak memleketimin..!
avuçlarýmda kýzýl toprak içine çekiyor beni,
ölmek dürtüsü bu a dostlar yaþamak pahasýna..
Gözlerimden alevler fýþkýrýrken ben olduðuma
–inatla
bir duman daha umarsýzca yaþamaya..
saat yine yarýmý geçti, sen yüreðimdeki her sevgiyi,
deðiþilmezdi, gidilmezdi ya hoþ
ellerim titriyor ruhum mayhoþ
sana veda edenlere prangalarla koþ
deðerken buz gibi sular ýslak tabanlarýna..
Kudreti her þeyden yüce mevlam
nerde bu sonsuza yolculuðun son duraðý?
kýrýktýr benim kalemim yazamaz sonlarý
aþaðýlýk perdelerden alay eden bakýþlarý
bir damla rahmet eyle inan gecelerdir susuzum
senden gelen her bir þeye eðilir elbet þu aciz boynum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.