FUKARADA NAZ NEYLESİN

Seni sevdi baþkasýný görmüyor
Âþýðýna söz neylesin Efendim.
Mihrimah’ým! Sensiz yol görünmüyor
Ciðer yandý, öz neylesin Efendim.

Kanat takýlmýyor gönül kuþuna
Tutuldum sevdanýn kara kýþýna
Yaðmurlar beyhûde yaðar baþýma
Hazan oldum, güz neylesin Efendim.

Dað baþýnda gezdim, çölde yayladým
Sensiz mutluluðu keder eyledim
Mecnun oldum, Yunus gibi söyledim
Tel bendedir, saz neylesin Efendim.

Madem ki içirdin elinden bâde
Sensiz de býrakma iki dünyada
Yana yana külden daha ziyade
Savrulmuþum buz neylesin Efendim.

Ýlaçtýr hastaya vuslat’ýn meðer
Bir selamýn gelse dünyaya deðer
Seven sevdiðine hep boyun eðer
Fukarada naz neylesin Efendim.

Âþýk yanmalýdýr budur doðrusu
Nâr’a düþtüm çýkaramaz gayrýsý
Gönül senden gelen her þeye razý
Ateþ benim, köz neylesin Efendim.

Hasretin yük sanma, garip serime
Ateþ ol gel, yak cehennem yerine
Hicranî’yim, yaram düþtü derine
Sabýr ektim tuz neylesin Efendim.

(Hicranî)


Sosyal Medyada Paylaşın: