ÖLÜRÜM
Âmâ’yým yâr, yüreðimle görürüm
Olmasanda hayalinle yürürüm
Ölüm Azrail’e can vermek deðil
Senden ümit kestiðim gün ölürüm.
Gözlerinde kibir dolu bir perde
Karþýma çýkarsýn bir gün, bir yerde
Acýyla sorarým, sevdiðim nerde?
Yâr karþýmda sustuðun gün ölürüm.
Yürüdüðüm yolda baþka el tuttum
Seninle tuttuðum dalý kuruttum
Dersen ki, ben seni çoktan unuttum
Acý sözler kustuðun gün ölürüm.
Açýlýr ruhumda derin bir yara
Baktýðýnda, bakar gibi duvara
Beni görüp, çekilir bir kenara
Hasým gibi pustuðun gün ölürüm.
Unutulmak ölümden büyük acý
Bir selam sal, odur derdim ilacý
Yüreðine kurup bir daraðacý
Sevdamýzý astýðýn gün ölürüm.
Þu kadarcýk hatýrýmý saymadan
Ýçinde en ufak sýzý duymadan
Yüreðinde tek bir aný koymadan
Kurban edip kestiðin gün ölürüm.
Duymazsýn, sessizce veda ederim
Haberin olmadan çeker giderim
Taþýnda Hicranî yazan bir yerin
Üzerine bastýðýn gün ölürüm.
16/Eylül/2022 (Hicranî)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.