YEŞİL AĞAÇ

Mekanýndýr senin bir yol kenarý
Her zaman burada kal yeþil aðaç.
Sen, yolda kalmýþlarýn mihmândarý
Mevlâ’dan ecrini al yeþil aðaç.

Bunca zaman kaldýn bu ýssýz yerde
Tek dostun rüzgârdýr gelir seherde
Ya olsaydýn susuz, kurak bir çölde
Aklýndan geçeni sil yeþil aðaç.

Bazýlarý gelir kökünü sular
Bazýlarý gelir dalýný kýrar
Olsun, sen kimseye eyleme zarar
Elbette çiðnenir yol yeþil aðaç.

Özenme eldeki güle, yapraða
Sararýp düþerler birgün topraða
Duman üstün gelir en yüce daða
Üstünlük takvâda bil yeþil aðaç.

Göz dikmedin azýðýma, suyuma
Ortak oldun yüreðimdeki gama
Iþýk düþmez dünyada damdan dama
Bedava verilmez çul yeþil aðaç.

Allah razý olsun dinledin beni
Bilmiyorum neden çok sevdim seni
Bir dost gibi ikrâm ettin gölgeni
Kazançlýdýr veren el yeþil aðaç.

Dinlemek iyidir sözdür yorucu
Dâim kazandýrýr sükût orucu
Söz odur yapýcý, arabulucu
Savaþlar çýkarýr dil yeþil aðaç.

Sýcak topraðýna serdim hýrkamý
Korkup, çekinmeden döndüm arkamý
Kovmadýn, tutmadýn iki yakamý
Sana minnettâr bu kul yeþil aðaç.

Her geçen yolcuya güvenme derim
Arkandan vururlar olmaz haberin
Unutmam, hakkýný birgün öderim
Beni ötelerde bul yeþil aðaç.

Kusuruma bakma fazla konuþtum
Seni dost bilip de derdimi açtým
Akþam oldu evden çok uzaklaþtým
Gidemem, uzundur yol yeþil aðaç,
Bugün ev sahibim ol yeþil aðaç.

(Hicranî)

Sosyal Medyada Paylaşın: