İBRAHİM

N’ olur!..
Ýbrahim’e benzetme beni;
Ateþ ýslatmaz her teni...

Ne Ýsmail’in teslimiyetini gördüm;
Ne de Kâbe’nin hürriyetini...

Senelerce gaflet içinde nefes aldý bu can...
Unuttum gündüzle gecenin,
Yelkovanla akrebin deðerini...
Meðer mükâfatý sabredene verirmiþ zaman!..

Affa nâil olmak için;
Çok çabaladým bi’ yerden sonra...
Sýrtým haksýzlýða dönük,
Boynum Ýlâhî adalete büküktü...
Kendimi harcadým doðruluk adýna;
Hidayet hýrkasý biraz olsun yakýþsýn diye üstüme baþýma...

Tövbe etsem de elimi þakaklarýma koyup düþünüyorum akîbetimi...
Hakk katýnda günâhým çok,
Hudutlarým belli...
Tek baþýna kafa tutacak gücüm yok hiç kimseye...
Nemrut gelse bir kibrit alevinde kavurur beni!..

Nasibim oldu,
Günde beþ vakit alnýma deðen seccade;
Kur’an’ýn on dört yerinde secde...
Haddimi aþar daha ötesi!..

N’ olur!..
Ýbrahim’e benzetme beni;
Ateþ ýslatmaz her teni...

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: