ÇAĞIRIR BENİ
Bir geceden kalma sancýlý düþler,
Zamansýz sabahtan çaðýrýr beni.
Saadet çarkýndan geri dönüþler,
Dertli karargahtan çaðýrýr beni.
Aþkýn adaleti çektirip cefa,
Bir yastýkta huzur vermedi daha.
Hüzün izdivacý için her defa,
Hazýr bir nikahtan çaðýrýr beni.
Ýþte sitem düþtü dile nihayet.
Kalmadý gönlümde zerre metanet.
Yanýmda kopmayan büyük kýyamet,
Sanki yüz fersahtan çaðýrýr beni.
Dünya alt üst olsa bozulmaz ezber.
Ben yine sarhoþum yine derbeder.
Pusulayý baþtan þaþýrmýþ kader,
Yanlýþ güzergahtan çaðýrýr beni.
Þimdi çizgilerle dolu eþkalim.
Aðlamak bile zor, bitti mecalim.
Düþkün bedenimi gören her alim,
Çileli dergahtan çaðýrýr beni.
Yeryüzü, gökyüzü üstüme kafes.
Bir de sayýlýdýr aldýðým nefes.
Dilerim ki gayrý Ýlahi bir ses,
Usulca berzahtan çaðýrýr beni.
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.