GİDEMEDİĞİM ŞEHİR GİBİ ISSIZ KALAN ŞİİRLERİM...

Ölümü öðütleyendir þarkýlar
Þiirlerse yazýlý olduðu kadar
Mezar taþýmda uçuþan bir kuþ gibi
Devreleri atmýþ zihin gibi
Zehirlendiðim günbegün
Öyküme koymayý ertelediðim nokta gibi.

Asýlý kaldýðým sözcükler aþk kokar
Ve ölümdür mil çektiðim gözlerim
Hüzne bandýðým sefil kalem sevdalý yürek
Semazen mevsim
Hatýrým kalmýþken dünde
Maya çaldýðým bir düþ bulutu
Ve içimde saklý o devasa ayraç…

Buz tutan ellerimden dökülen pul pul
Anýlarým dünün mührü
Ant içtiðim anlarým günün yükü
Ar bildiðim arz ettiðim þiirlerim
Boðazýmý yakan mentollü i mgelerden alýp da baþýmý
Gidemediðim þehir gibi ýssýz kalan þiirlerim.

Bir yaþýn bir yasýn da iz düþümü
Meylettiðimse sabýr taþý
Azat edilesi ardýç kuþlarý
Þakýyan ruhumu ele geçiren arsýz yalnýzlýk:
Yâdý ömrün;
Yareni gönlün
Ulu Keykubat’a sadýk bir askerin kayýp miðferi
Ve de asker adýmlarýnda yalnýzlýðýn
Çiðnenen kaldýrýmlarda açan çiçeklere öykündüðüm.

Hali hazýrda ser verip sýr vermediðim
Serili surlarýnda þehrin
Ýçtimada geçen zamana damgasýný vuran kaleminse
Kýrýk mandalý kýrgýn ve kýzgýn
Bir tehir bir tecrit
Hamt etmenin rüzgârý
Pekiþen acýmda
Paklansan da yüzüm
Ýzini ve gizini sürdüðüm
Nice ölüm dolu hüküm
Sihirli bir minvalde seken yüreðim.

Karaborsasý duygularýn
Kaynakçasý sevginin
Karambole giden benliðim
Kayýplarý aramakta ýsrarlý
Ayýp da addedilmesin asla þiirlerim
Münzevi birlikteliðinde
Muadili olduðum hüzün bildirgesinde
Sýra sýfatlarý gibi dizildiðim duvarýn dibinde
Bir açan bir solan duvar saksýsýnda saklý
Toprak da bulaþmýþken üstüme baþýma
Baþ eðdiðim kader
Baþa çýkamadýðým keder
Varsýn olsun kýlýnayým heder.

Ýzahý var ya da yok bilinmezin
O girift sanduka ki teselli bildiðim
Ölüm öncesi
Serinleyen sözcüklerim
Adeta kalem bir mafya lideri
Yaðmalamýþken ruhumu
Yaðdýrmýþken nuru
Yâdý umudun saklý tutulasý ufku
Yörünge bildiðim hayalleri ve duygularý
Tefe koyan insanoðlu.

Bir azgýn dalgadýr ki
Azadesi sözcüklerin ne kirli ne kinli
Aldýðým verdiðim her seferi nefesin
Fermaný sevginin boyut deðiþtiren
Fedaisi hayatýn ýsrarla yâd eden
Firarisi aþkýn bilinmeze meyleden
Tahayyül etmekle iþtigal
Tensiye ettiðim tek duygu iken sevginin
Ulemasý hüzün
Uyruðu külündeki düðün
Külliyen uzak kendime
Yeter ki basýlmasýn þiirin de gönlün de bam teline…

Sosyal Medyada Paylaşın: