Kararmýþ gönüllere ýþýk, Iþýða kaynak olan güneþ... Aydýnlatýr gönülleri. Gönüller ki açýlmamýþ, Yolu bilinmez karýþýk, Gönüller hangi yoldan Fethedilir bulunmamýþ, Gönle giden yollar…
Hepsi olur, sade bir yol, Bulunur yol, kapýsý da, Gönül kapýsýný açan Hem anahtar, hem de bir kol.
Açýlýr çiçek bahçesi, Gönülleri renk renk süsler, Her rengi bir ayrý hoþtur, Her dalýnda bülbül sesi, Gönül hoþ, bahçývan hoþtur. Çiçeði besleyen su, Suya yol olan kanal, Akar durur, akar durur... Aktýkça hep berrak berrak, Coþar durur, coþar durur...
Gönle giden yola ýþýk, Iþýðý söndürmeyen güneþ, Bu yol, "can ekenler" yolu, Bu yoldadýr Eþrefî de, Bu yolun "ÝRFAN ORDUSU.”
EKREM GÜRER(1978 ESKÝÞEHÝR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
EKREM GÜRER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.