meþenin öbür yanýnda ben vardým dolunayýn ahenkliðinde de vardým... tanrýnýn yüzünde, kimsenin olmadýðý bir bahar sabahýnda ayrýlýk ta ve aydýnlýkta...
ben vardým...
suskun bir aralýk akþamýnýn kamburlaþmýþ hüznüyle sataþýyordum ben dýþý maviliklere. aþk bendim, zaman bendim çýlgýn, garip düþler ve süsen bendim ne tuhaf/
bir tutam soyutlama`yla geliyordum sana...
devamý var...
2008/ Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
anjel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.