ANA

Doyurdu ak sütüyle, uyuttu ninnisiyle,
Üstünde titredi hep gündüzü gecesiyle.

Ne söylese tatlýdýr, dövse bile haklýdýr,
Ayaðýna taþ deðse, sanki o yaralýdýr.

Canda candýr o aziz, en kutsi þerefimiz,
Geceleri doðan ay, gündüz de güneþimiz.

Dokuz ay dokuz gündür, bu bile büyük yüktür,
Þimdi onun bedeli, ödemek çok çok güçtür.

Doðarken aðlamýþýz, gülmeden ayrýlmýþýz,
Gözler kapalýyken de kalbimizle bakmýþýz.

Aðlayarak gülerek, bilerek bilmeyerek,
Eþrefî yanar durur, caným anam diyerek...

EKREM GÜRER (1978 ESKÝÞEHÝR)

Sosyal Medyada Paylaşın: