Eski bir eksiğim

Eski bir bir eksiðim
Hep izleyerek yaþarým...
Yakýn bir kalabalýkta saklanýr,
Uzaklara bakar dalarým..
Yaþam kalabalýk bir gürültü,
Sesler gelir geçer kelebeðin kanatlarýndan.
Anlarým ki yine bahar;
Yine yeniden o tad
Sükut içinde dinler,
Bir hülya ya dalarým.
Tanýdýk mevsimler,
Ezberden geçiyor günler

Sýcak nefesler soluksuz susmuþ,
Kabarmýþ toprak.
Kimsesiz kalmýþ beden;
Soðuk, karanlýk ve çýðlýk.
Beden sýkýþýp kalmýþ mekanda,
Sýðmaz ruhum hiç bir kalýba
Alemler arasý seyir halindedir umut...

Aklým akýl almaz bir uzaklýða düþ kurar,
Gelir yapýþýr kelebeðin kanatlarý kollarýma.

Ya gemi seferinden döner,
yada ben binerim sandala
Bir tebessüm doðar yüzüme
Sevinç gözümde parlar...

Dünle yarýn arasýnda
Koþarken soluk soluða
Son mecalimde
En uzak düþüm can bulur.
Çekerim kürekleri,
Kaybolurum puslu bir karanlýkta...

Ya sokul sessizce,
Ya da düþ yaþamdan, düþ!
Kýþýn soðuk günleri henüz nefesimde,
Gözlerinde bir avuç toprak.

Farkýnda olmadan ve ardýna bakmadan yürü,
Kurusun toprak, çürüsün kemik, büyüsün yeþil;
Karanlýkta kalsýn ölü...

Hayat yeniden yürüsün,
Hayata can katýlsýn canlansýn.
Yan yana ve can cana
Can canan olsun...

B.subaþý
Sosyal Medyada Paylaşın: