Ismayýl gözyaþlarý içinde “yýllardýr cebimde..” diye uzadýnca ben de “bende de var öyle bi kýyat” dedim gakývýrýsýn hemen ordan, yüklüðü eyinndirdim sandýðýn en a(l)t beceðindeði kýna çýkýsýnýn gýranýndan aldýðým gibi kiyadý uzattým “-meh!” seni(n)ki nasý(l) þaþýrdý okumam yazmam olmadýðýna unutmuþ olmalý, okula metdiþ gelinþe getdiðimi “nasýl olur” der gibi gözlerime bakdý bi ömür ümmi okuma bilmeden yaþadýðýma içleri yandý ! “-o(ð)lan gardaþým askere gederkene “aman aba” “eyi sakla” deye verince ebemin sandýðýnýn gýranýna sýkýþdýrývýdýmýdý öylecene durup-duru, yýlýn-yýlý, ebecezim ýramatlýð olunþa o çeniz sandýðý ðaldý bana önþe o(ð)lannara okudayýn derin sonura utanýrýn, talik ederin gardaþým esgerden gelinçe de evlendi ðetdi senin etdiðin gibi þe(hi)re göþdü, hinci mamir gari, garýsýnýn çalýmýnada bakan sanýr baþbakan, gece bekçisi bildiðin þeherin züðürdü ellaham o unutdu yýlýn yýlý öyle duru(r), ebeceðizimin sandýðýnýn bi bece(ði)nde okumam yazmam mý mar benim nezman sandýðý endirsem bi bu nekdip, bi de burcu burcu hecazdan gelmiþ kýna kokusu evel-eveden ben kendimi bildim bileli berli unutdum getdimidi ne deyip, ne goduðunu nerden bileyin(m) hinci Allah var ya ne yazdýðýný bilmesem de dedim “Ismayýl’a vermem ilazým bunu” . herkeþ bi(r) kendi çekdiðini bili(r) neyeyse “ðara goyun kendi baca(ðý)ndan asdýlýr” dedikleyin Ismayýl gözgezdiriyoru aldý okumaya baþladý, fýsýldayoru “sesli oku.. dene dene oku da ben de dinneyeyin hep cahal mý galsýn Anþadudu” ** okuyoru, a(ð)layoru, bana da okuyvudu ebeceðzim “a(ð)lamayon yavrým aðlamayon allý duvaklý gýz çýkarýyon neye a(ð)layan garaðuzum” dedi bi yandan gözlerini sildi bi yandan da gahýrlý gahýrlý söylendi analýða.. bobama; ilendi “iþallah sürünün siz benden beterini ðörün i(n)þallah kökünüz kökmeðiniz sürünsün sizikinner de perem perem da(ðý)lsýn sizin de gözleriniz yollarda ðalsýn” . emme en çok gadere gahretdi gözyaþlarýndan ýpýslak oldu yenleri “-i(n)þallah hepinizin mürüvetini görün” “-kendi baþýna getmesin” deye beni de bindirividi tatar arabasýna seviniyodum Allah var ya ik diba bi tatar arabasýna binince “olur da düþürün müþürün” . gene de ebecezimden alamadým gözlerimi, “daðýlýp gediyonuz iþdehe” “her biriniz baþga bi daðýn ardýna” gaþla göz arasýnda düðürbobanýn verdi(ði) atbaþý parasýný sýkýþdýrdým eline “o deðilden” sokdu öneceðine, guþa(ðý)nýn gatýna hemi de ebem dedikleyin , “hu yaþda netçen ben parayý” algý yok vergi yok çalgý yok, galgý yok” .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.