GÜZELİN PERDESİ

Varlýk, yok olanýn sadece bir gölgesi,
Yokluktaki suskunluk varlýðýn en gür sesi.

Zaman, her þeyi örten bir perdedir gözlere,
Asýl bir zaman var ki gözlerin ilerisi.

Varlýklarý yaþatan her nefes bir hediye,
Ölçülür mü parayla, malla mülkle birisi.

Ýlk acýyla baþlayan çýðlýk âlemi kaplar,
Mânâ dolu nesnenin varlýðýdýr ötesi.

Basmaya gör çukura, sular darmadaðýndýr;
Bozulan her varlýðýn yokluðudur kalesi.

Sendelemiþse vücut, baþ yoktur ayaklarda,
Üstüne basýlan yer, akýllarýn dengesi.

Can yeniden can bulur, öz kabuðu içinde,
Bilinmezdi o zaman doðruluðun eðrisi.

"Ýçin de dýþýn gibi öyle olmasý gerek"
Ýnsaný adam yapan sözüdür, elbisesi.

Kurulu bir adalet, güzel-çirkin sýfatlar,
Sadece güzel olan; Güzel olan birisi.

Þu üstte semâ ile bizi çeken þu yerler,
Eþrefî de içinde, "O GÜZELÝN perdesi."

EKREM GÜRER (1987 ÝSTANBUL)


Sosyal Medyada Paylaşın: