Bu bir þaþkýnlýktý . . Bir þey oldu. Çok tazeydi ve anlamadým salladým saçlarýmý rüzgârýn beþiðinde gecenin memesinden süt emdi acýlarým sonra çekildi vaktin ruhu içimden geçip giden þeyler arasýnda kendime rastladým. . .
Bu bir soruydu . . Neden sýðmýyor dedim kalbim bu kente hangi yana baksam gizemli bir tortu neden iniyor dilimin pasý kalbime neden bir Turaç gibi uçup gidiyor zaman . . Bu bir acýydý . . Hüznün acelesi vardý giderken dar sokaklarda ýssýz karanlýklarda bir patika aymazý uyusam ve uyanmasam üflesem avucumda gördüðüm son rüyayý Ýçimde ölen vaktin o çýplak ruhuna. . . Bu bir uðurlamaydý . . Zamaný ütüleyip koydum cebime doladým boynuma ölümün ýslýðýný güzel günleri ve ýþýklý günleri sakladým ikimize öptüm kokladým saldým topraða son kez sarýldýðým o yaralý tabutu. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.