Ölebilmek

saatim on bir elli dokuz
ölümüme bir dakka var
gökyüzüm kan kesmiþ belli
ölüm öter hepten yarasalar
toprak anam kucaðýný açmýþ
ölenin iskelet misali dallarý
aðaçlarda hem fikir ölümüme
ay biraz neþesizdir aydýnlýk
rüzgar mezarýmdaymýþ tüter
rezil insanlar uyurlar ölürken ben
kaçýncý gün bu cumartesi mi
karanlýk doðrulur yaþayaný keser
yaþamak zor iþ kim bunu ister
parmaklarým titrer ölüm bekler
bilemiyorum sýradamýyým ben
öncem olmalý sanýrsam ali
evet o ölmeli bir nefes farkýyla
gözlerini benden önce mor etmeli
kalbinin týkýrdayýþýný hissetmemeli
yaþayaþýný müjdelemesin sevgilisi
kaçýncý baharýný yaþamýþsa bana ne
ben göremiyorum önümü rezalet
dilim kuruyor saniyeler tükenirken
derimin tüyleri isyansýz dikilmiþ
ölmelisin diye çaðýrýyor her telden
kaburgalar baský yapýyor göðüse
ölmeden girdiðim topraðýn küvvetiyle
sevdiklerim dizildi mi gözümün önüne
ben özellikle pýnarý isterim sarý saçlý
mavi gözlerine türküler yakýlaný
hayýrsýz olacaðý erkeði yapaný
aman kaç saniye kaldý desene
bilmem bir iki mi yoksa tek mi
kalemimi saplayacam kendime
söylesene dilsiz misin desene
bedenim zor ayaða kalkýyor
kalbim itirafsýz hýçkýrýklarda
gözlerim nicelerine aðlýyor
yaþayýþým ot bok ve çok bayat
imkan verilmeli bu insana
saniyelere sýðdýrýlmayacak
bir ölüm vaadetmeli hayat.




Sosyal Medyada Paylaşın: