yeryüzü görünmez bir aynadýr bastýðýmýz yerin arkasýda vardýr biz burada huzurluyken o taraf sanki günahkardýr
gökyüzü üzerimizde sonsuz meþin kirletilmez bir ak ve yaþam emsali nefeslerimiz soluk soluða hevesli erimiþ topraðýn aynasýný görene dek
alevimiz var havada güneþ derler alevleri var yeryüzünü ýsýtan yüreðin adý kýpkýrmýzý lav lav magmanýn isyaný
suyumuz var deryada sýnýrsýz derler sularý var bilcümle yaþayana yeter bir su öldürülen canlarýn kansýz öz suyu
topraðýmýz var bitmez bir bereket derler topraklarý var kuru balçýðýndan bile zebani ürer öfke dikenlerini yüreðine diker
havamýz var gökte çalan bayram derler havalarý var tarifsiz bir hýþým kesikinlik abidesi eritiyor soluk borusunu oksijensi
bu diyar dilleniyor harfleri kelimeyle durdurabilen gelsin bel versin elime
kan içen zebaniler nöbet durur her yolun sonu biltekmil ölüm olur aþaðý yakasýndan gelir kanayanlar derisi kömür sýyrýklarýndan duman akar ateþ baðýrýr yankýlanýr teke tek ölenlere mezar dikilir indirilerek gözsüz çekirgeler ses çýkarýr ölülere dilsizliði belli cesetler utansýn diye yeryüzünde yaþayanlardan habersiz dibyüzünde yaþayanlar ölüler ve biz
imkansýzlýðý yaþatan yürekler görülür aynadan bakýnca hayal gücü köpürür
Sosyal Medyada Paylaşın:
Armakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.