Özlemek

zamansýz bir sýzýydý özlemek,
bedenim de açtýðý yaralar
özlemenin her yolunu öðretti bana,

susmayý tevekkül etmeyi
görmezden gelmeyi öðretti.

sýzýydý özlemek
unutmamýþ olmanýn farkýna varmaktý

tüm yorgunluðuma raðmen
aðýr bir elbiseyi taþýmaktý özlemek.

söyleyemediklerim için susmayý
gördüklerim için kör olmayý
duyduklarým için saðýr olmayý
öðretti özlemek.

bu üstüme düþen aðýr yük
hangi durakta inecek
hangi þehirde bitecek bilmiyorum.

þimdilerde açtým bütün pencereleri,
kalbimin tozunu silkeledim
uykusuz gözlerime þarkýlar dinletiyorum...
adý özlemek...

Sosyal Medyada Paylaşın: