Sen hep yoksun

bir unutuþ bu
belki de...
yada bir kýrgýnlýk
belki sahipsizlik
kimsesizlik

ama büyük bir boþluk
ince bir sýzý
karanlýk bir yalnýzlýk senfonisi

dayanmaya çalýþýyorum
aslýnda hiçbir þey bilmiyorum
bildiklerimde beni hep yanýlttý...

yorgunum!
biþey sorma nolur
hayâl kýrýklýklarý
ve hüzünle bezeli
kalbim

sessiz yaþýyorum
hayatý
ve s e n s i z...

öyle yorgunum ki
hiç sorma

çocuksu düþler kuruyorum
gücüm yetmiyor
baþka türlüsüne

özlemek diyorum
kimse duymuyor
sevmek diyorum
anlayan olmuyor
acý diyorum
gören olmuyor

öyle yorgunum ki
hiç sorma iþte...

yine uykuda gibiyim
yine titriyor kalbim
yine sen...
yine...yine...
yine sen...sen..seen...

buruk hüzünler yanaklarýmda
bir sarmaþýk kadar
karýþýðým yine
artýk hiçbir þeyin
mümkünü yok gibi

bir baþýma sevmek yorucu
ne varsa senden yana
buðusu yakýyor genzimi.

gözümün önünde
sen
kalbimin içinde
sen
aklýmda hayalimde
sen
karþýnda umudu tükenmiþ
ben...

aþk iki kiþiliktir sevgilim!
ve ben çok yorgunum
ve sen hep yoksun



Sosyal Medyada Paylaşın: