GÜL BAHÇENİN GÜLLERİ

Gördüm, çorba kaynatan Aþçý Dedeyi,
Ateþ makam odasý olan veliyi.

Gördüm, Çelebilerde asrý davayý,
Hücreniþin içinde sabrý hayayý.

Gördüm, Sultanlarda týlsýmlý gömleði,
Kudümlü, rebaplý ve ney’li dileði.

Gördüm, türbedarda nûrlu seccadeyi,
Sertarikte Dede Çelebizâdeyi.

Gördüm, içten gelen o yanýk duayý,
Dillere, gönüllere tanýk Mevlâ’yý.

Gördüm neyzenlerinde, ney’de havayý,
O saf eþrefi mahlukatta mayayý.

Gördüm, kandiliyle Çeraðcý’yý,
Himmet göreni bekleyen Pazarcýyý.

Gördüm, elif nemediyle Mevlevi’yi,
Et týrnak gibi tennureyi, cübbeyi.

Gördüm babayý, pîr oðluna saygýyý,
Yanýna toplamýþ yýldýzlarla ayý.

Gördüm, koyun koyuna can akrabayý,
Canana sevdalanan candan tebayý.

Gördüm Konya’yý, sanki gezdim dünyayý,
“Gel, kim olursan ol...” diyen Mevlâna’yý.

Buldum, Mutrip Heyetinde Eþrefi’yi,
Gördüm, ödenecek olan çok defîyi.

EKREM GÜRER

Sosyal Medyada Paylaşın: