Her þeyim bir odadadýr, Tavaný da çok alçaktýr, Hem de ince tahtadandýr, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
Soba kurulu ortada, Asýrlýk borularý da, Pencere kuzey batýda, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
Yatak sýðmýyor sedire, Yaza kadar ettik yere, Sobayý çektik köþeye, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
Çanta valiz bir köþede, Yatak da karþý köþede, Yemek arttý guþenede, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
Lambaya hep kafam deðer, Ortaðým oldu fareler, Bir yastýkla iki minder, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam. Bir kere badana yeter, Senelerce böyle gider, Soba hep içeri tüter, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
Yazacaktým hep yazacak, Haftalar aylar alacak, Kâðýt defter çok dolacak, EÞREFÎ de anýlacak, Benim yeþil saray odam, Farelerin köþkü odam.
EKREM GÜRER(YOZGAT 1973)
Sosyal Medyada Paylaşın:
EKREM GÜRER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.