ZAMAN BİLİNE! (Özleşim'ce)
Güzergâhým o’nayken tersyüz etti yönümü,
Kilitlenen dilimden eyvah düþtü zamana.
Garipliðim çoðaltýp ilkgüz etti günümü,
Acýmtýrak sabahtan ah vah düþtü zamana.
O yâr rüyamda olsun gelmez oldu beriye,
Gönül kýrýk, uzaktan bakmak kaldý geriye,
Namert! Zalim elinden feryatlarla eriye,
Ki ah çekende kalbim, þamgâh düþtü zamana.
Unut diyen! Yürekten hepten sildi vefayý,
Sinem deþip ezelden ihsan bildi cefayý,
O yâr, bu yâr, þu derken; tezden buldu sefayý,
Sinim kazýp, acardan devran kurdu biline.
Þu pürmelâl gönülden ahlar geçse nafile,
Yürek sabýr taþýndan kervan kurdu biline.
Velev onun yüzünden kalbim biçse vükelâ,
O Þah! Bikes ahýmdan kalkan kurdu biline.
Diþilsi çýðlýðýmdan,
……………….lâl ah düþtü zamana;
Yatakla yorganýmdan
……………külhan kurdu biline!
...
.......
.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.