HUZURLA UYUYORUM
Yaþadýðým her bir gün, ömre eksi yazýyor
Geçen her bir saati, fazladan sayýyorum
Melek uzak –yakýndan, gözetleyip süzüyor
Þöyle kavi bir yere, sýrtýmý dayýyorum.
Geceler þahidimdir, hayaller kurduðuma
Ne zaman gideceðim, cevap yok sorduðuma?
Siz bakmayýn cüsseme, heybetli durduðuma
Ýçim gitmiþ, dýþýmla gözleri boyuyorum.
Takdirle teþekkürler, duvarlarý süslüyor
Mazideki anýlar, kývancýmý besliyor
Büyüttüðüm çýraklar, sýrtý bana yaslýyor
Alkýþlarla karýþýk, gýdayla doyuyorum.
Deli sevda yelleri, sýðamazdý bendine
Elbette tüm yaþlarýn, güzelliði kendine
Yokuþla iniþlerin, boyun büktüm fendine
Öyle yavaþ deðil de, hýzlýca kayýyorum.
Beklenen yol göründü, akla kara seçildi
Tekrar dirilmek için, tohum yere saçýldý
Bana ne oldu bilmem, kulaklarým açýldý
En küçük çýtýrtýnýn, sesini duyuyorum.
Ýmzamdan kaçýnmadým, dönmedi hiç senedim
Gönülleri kýrmadým, kötü söz de demedim
Aklým erdi ereli, bile -bile yemedim
Kul hakkýndan muafým, huzurla uyuyorum.
Necati bu hayatý, doya doya yaþadý
Ýyiliði emretti, kötülüðü boþadý
Mücadele ederken, kalmasa da haþadý
Oturmayan taþlarý, yerine koyuyorum.
Necati OCAKCI
23.06.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.