Ağaçlar
Bulutlar gökleri nasýl süslerse
Küme- küme olur, uzar aðaçlar
Ana çocuðunu, nasýl beslerse
Baharda topraðý, kazar aðaçlar.
Toprakta, ahtapot gibi gizlenir
Kesilince, çocuk gibi sýzlanýr
Gelin ol’cek kýzlar gibi nazlanýr
Köklerinden, yaþlar sýzar aðaçlar.
Asrýn en büyük canlý tanýðý
Aðýrlar, maziden yüz bin konuðu
En büyük korkusu, tütün yanýðý
Kesilir; dünyayý gezer aðaçlar.
Gölgesinde; yorgun yolcular yatar
Meyve tezgâhýna, çeþniler katar
Çiftçiler götürür, pazarda satar
Dilerim, olmasýn nazar aðaçlar.
Rüzgâr eser, saða sola sallanýr
Sevgiliye; mektup olur, yollanýr
Yaðmur yaðar; dal- dal olur, dallanýr
Türkülerde; yürek ezer aðaçlar.
Azar-azar yürür, gider aheste
Sonra; kütük-tomruk, ithal kereste
Çeþit þekil alýr, kýzgýn preste
Nehirler üstünde, yüzer aðaçlar.
Necati der: Ulu olsun, yürüsün
Kurumasýn, yeþil, kalsýn, büyüsün
Arzýn dibine; kök salsýn, bürüsün
Ölü deðil; canlý mezar aðaçlar.
Necati OCAKCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.