Hece'ye Aşığım.

Tarafýmýz belli, biz bir takýmýz
Kalemimiz zýpkýn, sözümüz oktur
Bin yýllýk hecede, bitmez akýmýz
Alnýmýz açýktýr, yüzümüz paktýr.

Dostu bir kalemde, atýp silmeyiz
Kökümüz derinde, asla ölmeyiz
Kündeyle yeneriz, salto bilmeyiz
Ýçimiz, dýþýmýz, özümüz haktýr.

Þiir pazarýnda, yafta deðiliz
Yýl on iki ayýz, hafta deðiliz
Göründüðü kadar, saf da deðiliz
Uyurgezeriz de, gözümüz saktýr.

Yükümüz hafiftir, pahada aðýr
Bizi týnlamayan, her kulak saðýr
Yunustan bu yana, açmýþýz çýðýr
Baþka akýmlara, karnýmýz toktur.

Yýkýlmaz çýnarýz, gölgesi serin
Altýnda gezeriz, yedi kat yerin
Aþýðý olmuþuz, semada Bir’in
Hakk’ý zikrederken, þüphemiz yoktur.

“Sanat- sanat için”, olamaz dostum
Olsa da yerini, bulamaz dostum
Halka raðmen sanat, kalamaz dostum
Yara onmaz ise, ne yapsýn doktor.

Dadaloðlu, Veysel, Pir Sultan bizim
Kopuz, keman, tar’da, sazdadýr gözüm
Türküler neþemdir, þarkýlar sýzým
Hece þiirimiz, kardan da aktýr.

Ben böyle yazarak, buldum saadet
Hýþmýnýzdan korkup, eylerim medet
Serbest takýlmayý, etmedim adet
Bana göre hece, daha da þýktýr.

Yerden bitmelerden, çekeriz çile
Necati’m bozulma; her esen yele
Hece’ye kötüdür, desinler hele
Sözüm dosta ilaç, düþmana faktýr.

27.04.2011
Necati OCAKCI


Sosyal Medyada Paylaşın: