OĞLUM DAMADIM İBRAHİM HELVACI'YA

Çok güzel insandý, vade yetmedi
Bizleri býrakýp, çekti de gitti
Azmetti, dayandý, çare etmedi
En son dünyasýna, baktý da gitti,
*
Çok eziyet çekti, anam demedi
Günlerce uykusuz, yemek yemedi
Bir ömür boyunca, yýrtýk yamadý
Sular seller gibi, aktý da gitti,
*
Ayva yapraklarý gibi sarardý
Yavrularým derken, içi karardý
Herkesi severdi, hatýr sorardý
Kanlý gözyaþýný, döktü de gitti.
*
Babam der sýrtýný, bana yaslardý
Muhabbet kuþuyla, kedi beslerdi
Balkon bahçesini, tek tek süslerdi
Türlü çiçekleri, dikti de gitti.
*
Garipti, yetimdi, hem anam derdi
Ýyi huylarýný, bize gösterdi
Biz bir elbiseydik, o da astardý
Miski amber gibi, koktu da gitti.
*
Göktuð, yunus Emre’m diye aðladý
Kýzým Sadiye’ye, gönül baðladý
Þelaleler gibi, aktý çaðladý
Bizi ta ciðerden, yaktý da gitti,
*
Hýsým akrabalar, safta durdular
Yaþasaydý diye, hayal kurdular
Hepsi buradaydý, kale ördüler
Ardýna canlarý, taktý da gitti.
*
Necati yokluðun, yedi bitirdi
Baþka âlemlere, aldý götürdü
Periþan eyledi, hasta yatýrdý
Kurulu düzeni yýktý da gitti.
*
Necati OCAKCI
Kayýnpederi Halk þairi
2023.06.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın: