Bir Avuç Yıldızmış Ölüm

Köle ve efendi ayný korkuyla kucaklaþýyor
Herkes ayný duayý yakarýyor
Adalet kambur bir þiir gibi uzanýyor ölümüme
Bir pazar çadýrýnda doðdum ben
Bilirim yanlýþ tartýlan kokuyu

Gölgeler göðe çizilmiþ
Ýki korku usturasý arasýnda
Kýrýk bir aynanýn yansýmasýdýr
Günahlarý yüze vuran
Karanlýðýn en tutkulu vaktidir
Fýr dolanýr gökyüzü
Yaralarýný saran bir aðacýn gövdesinde

Göðsümde ölü bir þiir
Kelimeler taþýyor sokak lambalarýna
Mýsralar ve senfoniler
Usulca yazýlýyor
Güneþe ve suya

Gecenin acý rengi
Hüznün aðýdýný mýrýldar
Kararmýþ ölü bir kök
Sapladý hançeri
Kanayan evrenin uzayan ellerine

Nehrin yataðýna kývrýlýr umutlar
Filizlenen bir ütopyada
Her derinlik bir nefesti artýk
Tariflendikçe eksildi zaman
Hareketsiz bir uçurumun baþýnda

Ýnce bir ip üzerindeyim
Bir tarafýmda hayat
Diðer tarafýmda çöl,boþluk
Koyu bir çizginin arafý gibi
En ufak hareketimde
Kaybeden ben oluyorum

Artýk gönlümce ölebilirim
Eriyor paradoks
Sessizliðe bürünmüþ
Bir kýþ bahçesi
Ellerime sýðmayan þeyler var ellerime..
Bir avuç yýldýzmýþ ölüm

Sosyal Medyada Paylaşın: