HAY DÜNYA DAR DÜNYA

Nice düþünür dururum geçmiþi,
Sürü sürü koyun gütmüþ, mal etmiþ,
Sabah akþam dað dað aþmakmýþ iþi
Tek baþýna köy muhtarýna yetmiþ.

Askere gidip gelmiþ yine durgun,
Köy muhtarý Musa Emmi söylenir,
-‘Gördünüz mü Yusuf bizden de olgun…’
Bilmezler ki Yusuf hasta, gizlenir.

Uzun zaman olur Yusuf hep evde,
Musa Emmi bir gün varýr yanýna,
Eþi Hacca gelin düþmüþ bir derde,
Oturur çok zaman yaný baþýna.

Vakit akþam olur Yusuf uyanýr,
Karþýsýnda görür Musa Emmiyi,
Ýnmek için duvarlara dayanýr,
Hacca Gelin olmuþ ona deðneði.

Musa Emmi anlar bunda bir iþ var,
Hemen þehre gitmeye verir karar,
Sarýlýr Yusuf’a der:-‘Geçer bunlar’,
Yusuf sessizce.-‘Emmi dünyam dar!..’

Anlattý Hasan Emmi bunlarý EÞREFÎ’ye,
Adý, Yusuf Çavuþ dedesinden hatýra,
Rabbim, Yusuf’u bize verdi hediye,
Kalmadý hacet ne söze ne satýra.

EKREM GÜRER (YOZGAT 1990)

Sosyal Medyada Paylaşın: